W czasach Jezusa świątynia w Jerozolimie była centrum żydowskiego kultu i życia religijnego. Kapłani, potomkowie Aarona, byli odpowiedzialni za utrzymanie rytuałów świątynnych. Z powodu dużej liczby kapłanów, wybierano ich losowo do wykonywania konkretnych obowiązków, co zapewniało każdemu możliwość służby. Taki sposób wyboru był postrzegany jako sposób, w jaki Bóg decydował, kto będzie Mu służył, podkreślając boską wolę ponad ludzkimi decyzjami.
Zachariasz, kapłan z rodu Abiasza, został wybrany do wejścia do świątyni i ofiarowania kadzidła, co było zadaniem wykonywanym dwa razy dziennie. Palenie kadzidła miało szczególne znaczenie, symbolizując modlitwy ludzi wznoszące się do Boga. To wydarzenie było szczególnie wyjątkowe dla Zachariasza, ponieważ dla wielu kapłanów była to jednorazowa okazja w życiu. W trakcie wykonywania tego świętego obowiązku odwiedził go anioł Gabriel, który ogłosił narodziny jego syna, Jana Chrzciciela. To wydarzenie stanowi kluczowy moment w narracji biblijnej, podkreślając interwencję Boga w ludzką historię i przygotowując nas na przyjście Jezusa Chrystusa.
