Korneliusz, rzymski setnik znany ze swojej pobożności i hojności, otrzymuje wizję o godzinie trzeciej po południu, porze często związanej z modlitwą. W tej wizji ukazuje mu się anioł Boży, który woła go po imieniu. To spotkanie ma ogromne znaczenie, ponieważ reprezentuje boską interwencję, która przełamuje kulturowe i religijne bariery. Korneliusz, jako poganin, zostaje wybrany przez Boga, aby odegrać kluczową rolę w rozszerzeniu wczesnego Kościoła poza żydowskie granice. Przesłanie anioła do Korneliusza oznacza, że Bóg dostrzega i ceni wiarę oraz oddanie wszystkich ludzi, a nie tylko tych z tradycyjnej społeczności żydowskiej.
Ta wizja jest zapowiedzią spotkania Korneliusza z Piotrem, które jeszcze bardziej podkreśli uniwersalność Ewangelii. Podkreśla temat bezstronności Boga oraz przełamywania murów między różnymi narodami. Wizja Korneliusza przypomina o aktywnej obecności Boga w świecie, prowadzącego i kierującego swoich wyznawców do wypełnienia Jego większego celu, jakim jest szerzenie miłości i zbawienia do wszystkich narodów.
