Ang pamamahagi ng Lupang Pangako sa mga lipi ng Israel ay isang mahalagang kaganapan na sumasalamin sa parehong praktikal at espirituwal na mga konsiderasyon. Si Jose, isa sa labindalawang anak ni Jacob, ay tumanggap ng espesyal na pagpapala sa pamamagitan ng kanyang mga anak, sina Manases at Efraim, na naging hiwalay na mga lipi. Sa ganitong paraan, si Jose ay nakatanggap ng dobleng mana, na nagpapakita ng kanyang paboritong katayuan at ang katuparan ng pagpapala ni Jacob. Ang paghahating ito ay nagpapanatili rin ng simbolikong bilang ng labindalawang lipi, sa kabila ng natatanging papel ng Levi.
Ang mga Levita, mga inapo ni Levi, ay itinalaga para sa mga serbisyong relihiyoso, kabilang ang mga tungkulin sa Tabernakulo at kalaunan sa Templo. Ang kanilang kakulangan ng tiyak na lupain ay nagpapakita ng kanilang pag-asa sa Diyos at sa komunidad para sa kanilang kabuhayan. Sa halip na lupa, sila ay tumanggap ng mga bayan at mga pastulan, na nagbibigay ng suporta sa kanilang pisikal na pangangailangan habang pinapayagan silang tumutok sa kanilang mga espirituwal na responsibilidad. Ang kaayusang ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng espirituwal na pamumuno at ang papel ng komunidad sa pagsuporta sa mga naglilingkod sa Diyos.
