Sa kwentong biblikal ng paglikha, apat na ilog ang binanggit na umaagos mula sa Hardin ng Eden, at ang talatang ito ay tumutukoy sa ikatlo at ikaapat na ilog: ang Tigris at Eufrates. Ang mga ilog na ito ay mahalaga hindi lamang sa kwentong biblikal kundi pati na rin sa makasaysayan at heograpikal na konteksto ng sinaunang Silangan. Ang Tigris ay umaagos sa silangang bahagi ng Ashur, isang sinaunang lungsod na bahagi ng Asiriya, habang ang Eufrates ay isa sa pinakamahabang at pinaka-mahalagang ilog sa Kanlurang Asya.
Ang pagbanggit sa mga ilog na ito ay nag-uugnay sa kwentong biblikal sa totoong heograpiya, na nagbibigay ng konkretong koneksyon sa sinaunang mundo. Ang koneksyong ito ay tumutulong sa mga mambabasa na maunawaan na ang Bibliya ay hindi lamang isang koleksyon ng mga espiritwal na aral kundi pati na rin isang talaan ng mga makasaysayang kaganapan at lugar. Ang mga ilog na Tigris at Eufrates ay naging sentro ng pag-unlad ng mga sibilisasyon, kabilang ang mga Sumerian, Akkadian, Babylonian, at Assyrian. Sa paglalagay ng Hardin ng Eden malapit sa mga ilog na ito, inilalagay ng kwentong biblikal ang pinagmulan ng sangkatauhan sa isang rehiyon na kilala sa mayamang kasaysayan at kahalagahan sa kultura.
Ang talatang ito ay nag-aanyaya ng pagninilay sa pagkakaugnay ng mga espiritwal na aral at makasaysayang katotohanan, na hinihimok ang mga mananampalataya na pahalagahan ang lalim at lawak ng kwentong biblikal.
