Matapos ang pagtataksil at kamatayan ni Judas Iscariote, kinakailangan ng maagang komunidad ng mga Kristiyano na ibalik ang kanilang bilang sa labindalawang apostol, na sumasagisag sa labindalawang lipi ng Israel. Pinangunahan ng mga apostol, lalo na ni Pedro, ang pagsisikap na punan ang bakanteng ito ng isang tao na naging saksi sa ministeryo ni Jesus mula sa simula. Pinili nila sina Jose na tinatawag na Barsabas, na kilala rin bilang Justus, at Matias. Ang prosesong ito ng nominasyon ay mahalaga dahil ipinapakita nito ang dedikasyon ng maagang simbahan sa panalangin at sama-samang paggawa ng desisyon.
Ang pagpili sa dalawang lalaking ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng pagkakaroon ng mga lider na may karanasan sa buhay at mga turo ni Jesus. Ipinapakita rin nito ang pagtitiwala ng simbahan sa banal na patnubay, dahil sila ay nanalangin upang maipakita ang kalooban ng Diyos sa pagpili ng tamang kandidato. Ang pangyayaring ito ay paalala ng halaga ng komunidad at ang sama-samang karunungan na nagmumula sa mga karanasang ibinahagi at pananampalataya. Itinuturo nito sa mga modernong mananampalataya ang kahalagahan ng paghahanap ng patnubay ng Diyos sa pamumuno at paggawa ng desisyon, upang matiyak na ang mga namumuno ay nakaugat sa mga turo ni Cristo.
