Tinutukoy ni Pedro ang tendensiyang ng ilan na balewalain o kalimutan ang mga pundamental na katotohanan ng pananampalataya, lalo na tungkol sa paglikha. Binibigyang-diin niya na ang mundo ay hindi produkto ng pagkakataon kundi nilikha nang may layunin sa pamamagitan ng salita ng Diyos. Ang kwento ng paglikha ay nagpapakita ng kapangyarihan at awtoridad ng Diyos, na nagsalita at nagbigay-buhay sa uniberso. Ang pagbanggit sa lupa na nabuo mula sa tubig at sa pamamagitan ng tubig ay nagbibigay-diin sa himala at layunin ng paglikha.
Ang mensaheng ito ay nag-uudyok sa mga mananampalataya na alalahanin at magtiwala sa kapangyarihan ng Diyos at sa Kanyang aktibong papel sa mundo. Ito ay nagsisilbing sagot sa pagdududa o kawalang-paniniwala, na nagpapaalala sa atin na ang salita ng Diyos ay hindi lamang makapangyarihan kundi pundamental din sa ating pag-unawa sa mundo. Sa pag-alala sa kwento ng paglikha, hinihimok ni Pedro ang mga Kristiyano na manatiling matatag sa kanilang pananampalataya, kinikilala na ang mga pangako at kilos ng Diyos ay maaasahan at walang hanggan. Ang talatang ito ay nag-aanyaya sa pagninilay sa kadakilaan ng paglikha ng Diyos at sa katiyakan na Siya ay may kontrol sa lahat.
