Zbliżając się do śmierci, Tobit dzieli się swoimi ostatnimi życzeniami z synem Tobiaszem i wnukami, zachęcając ich do przeprowadzki do Medii. Jest przekonany o prawdziwości proroctwa Nahuma dotyczącego zniszczenia Niniwy i Asyrii. Podkreśla, że wszystkie proroctwa dane przez proroków Izraela spełnią się, co ukazuje jego niezachwianą wiarę w Boże słowo. Rada Tobita opiera się zarówno na duchowej intuicji, jak i praktycznej przewidywalności, gdyż pragnie chronić swoją rodzinę przed nadchodzącym niebezpieczeństwem. Ten fragment ilustruje trwały temat wiary w Boże obietnice oraz znaczenie słuchania boskich ostrzeżeń. Instrukcje Tobita dla Tobiasza odzwierciedlają głębokie zaufanie do Bożego planu oraz konieczność podejmowania proaktywnych kroków w odpowiedzi na boskie wskazówki. Zachęcając swoją rodzinę do przeprowadzki w bezpieczniejsze miejsce, Tobit pokazuje, jak wiara może informować i kierować praktycznymi decyzjami, zapewniając dobro bliskich, pozostając jednocześnie w zgodzie z wolą Bożą.
Fragment ten przypomina również o niezawodności Bożego słowa i spełnianiu proroctw. Pewność Tobita w przesłania proroków podkreśla znaczenie słuchania i działania w oparciu o boskie objawienia. Ta kombinacja wiary i działania jest ponadczasową zasadą, która rezonuje z wierzącymi, zachęcając ich do zaufania Bożym obietnicom i podejmowania mądrych decyzji w oparciu o to zaufanie.
