Hojność i współczucie leżą u podstaw tego nauczania. Zachęca nas do reagowania na potrzeby innych z otwartym sercem i gotowością do pomocy. Kiedy ktoś prosi o wsparcie lub chce pożyczyć, jesteśmy wezwani do odpowiedzi z życzliwością i bez wahania. Ta zasada zmusza nas do spojrzenia poza własne pragnienia i rozważenia potrzeb tych wokół nas. Dzięki temu odzwierciedlamy miłość i hojność, którą Bóg okazuje nam.
To nauczanie dotyczy nie tylko materialnego dawania, ale także postawy naszych serc. Zaprasza nas do pielęgnowania ducha hojności, który wykracza poza zwykłe zobowiązanie. W świecie, gdzie zasoby mogą być ograniczone, a egoizm często dominuje, to wezwanie do dawania bez zastrzeżeń jest radykalnym aktem wiary i miłości. Przypomina nam, że prawdziwe bogactwo tkwi nie w tym, co posiadamy, ale w tym, jak dzielimy się z innymi. Przyjmując tę zasadę, przyczyniamy się do bardziej współczującej i zintegrowanej wspólnoty, w której każdy jest ceniony i wspierany.