W tym stwierdzeniu Jezus wyjaśnia swoją misję oraz relację z prawem żydowskim i prorokami. Uspokaja swoich zwolenników, że nie odrzuca podstawowych tekstów judaizmu, lecz przynosi je do ich zamierzonego wypełnienia. Prawo i prorocy stanowią rdzeń nauki żydowskiej, obejmując przykazania oraz przesłania proroków. Wypełniając je, Jezus potwierdza ich znaczenie i pokazuje, jak wskazują one na Niego. To wypełnienie nie polega na ścisłym przestrzeganiu zasad, ale na ucieleśnieniu głębszych prawd duchowych, które one przekazują.
Rola Jezusa polega na ujawnieniu pełnego znaczenia i celu tych nauk, ukazując, jak prowadzą one do głębszego zrozumienia woli Bożej. Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie są postrzegane jako ostateczna realizacja proroctw i obietnic zawartych w Starym Testamencie. Dla chrześcijan podkreśla to jedność Biblii oraz ciągłość Bożego planu dla ludzkości. Zaprasza wierzących do docenienia bogactwa Pisma i dostrzegania Jezusa jako klucza do zrozumienia całej narracji biblijnej.