Ewangelia Mateusza rozpoczyna się od przedstawienia rodowodu Jezusa, co podkreśla Jego tożsamość jako Mesjasza. Ten rodowód jest istotny, ponieważ łączy Jezusa z dwiema kluczowymi postaciami w historii Żydów: Dawidem i Abrahamem. Śledząc przodków Jezusa do Dawida, Mateusz akcentuje królewskie dziedzictwo Jezusa, podkreślając Jego rolę jako Króla Żydów oraz spełnienie przymierza dawanego Dawidowi. Łączenie Jezusa z Abrahamem, ojcem narodu żydowskiego, podkreśla wypełnienie obietnic Boga, który pragnie błogosławić wszystkie narody przez potomstwo Abrahama.
Ten rodowód stanowi most między Starym a Nowym Testamentem, potwierdzając ciągłość Bożego planu zbawienia. Uspokaja wierzących, że Bóg jest wierny i wypełnia swoje obietnice. Rodowód ten przygotowuje również grunt do zrozumienia misji i celu Jezusa, ponieważ ustanawia Jego legitymację i autorytet jako długo oczekiwanego Zbawiciela. Rozpoczynając od tego rodowodu, Mateusz zaprasza czytelników do postrzegania Jezusa nie tylko jako postaci historycznej, ale jako zwieńczenia Bożego dzieła odkupienia przez wieki.
