Święto Przaśników, powszechnie nazywane Paschą, to kluczowe żydowskie święto, które upamiętnia ucieczkę Izraelitów z niewoli egipskiej. To święto ma głębokie korzenie w tradycji żydowskiej i wiąże się z usunięciem zakwasu z domów, co symbolizuje zerwanie z przeszłością i gotowość na nowe początki. Chleb przaśny, czyli macza, spożywany jest, aby przypomnieć o pośpiechu, z jakim Izraelici opuścili Egipt, nie mając czasu na wyrośnięcie chleba.
W kontekście Nowego Testamentu zbliżające się święto oznacza początek wydarzeń prowadzących do ukrzyżowania Jezusa. Czas ten jest znaczący, ponieważ rysuje paralelę między barankiem paschalnym a Jezusem, który często nazywany jest Barankiem Bożym. To połączenie podkreśla tematy ofiary, odkupienia i wyzwolenia, które są centralne w wierze chrześcijańskiej. Dla chrześcijan refleksja nad tym fragmentem przypomina o Bożym wybawieniu oraz nowym przymierzu ustanowionym przez ofiarę Jezusa.
