Maryja i Józef przebywali w świątyni, gdy Symeon, pobożny człowiek, wypowiedział prorocze słowa o ich dziecku, Jezusie. Zdumieli się, ponieważ słowa Symeona potwierdziły boską naturę i misję Jezusa, które zostały im objawione przez anioły i sny. Ten moment był znaczący, ponieważ wzmocnił ich zrozumienie roli Jezusa jako Mesjasza, przeznaczonego do przyniesienia zbawienia wszystkim ludziom. Zdumienie Maryi i Józefa podkreśla ludzką reakcję na boskie objawienie, mieszankę zachwytu, zdumienia i być może głębszego zrozumienia odpowiedzialności, jaką nosili jako ziemscy rodzice Jezusa.
Ten fragment zachęca wierzących do refleksji nad tym, w jaki sposób Bóg objawia swoje plany i cele w ich własnym życiu. Wzywa do postawy otwartości i zachwytu wobec nieoczekiwanych sposobów, w jakie Bóg może działać. Przypomina również o znaczeniu rozpoznawania i potwierdzania boskości w naszym otoczeniu, tak jak uczynił to Symeon. Zdumienie Maryi i Józefa jest świadectwem głębokiego wpływu, jaki ma spotkanie z Bożymi obietnicami i rozwijającym się planem zbawienia.
