W starożytnym Izraelu przepisy dotyczące dziedziczenia zazwyczaj faworyzowały męskich potomków, ale córki Manassesa otrzymały część dziedzictwa obok swoich braci. Ta decyzja miała ogromne znaczenie, ponieważ oznaczała przesunięcie w kierunku większej równości płci i sprawiedliwości w społeczności. Pozwalając córkom na dziedziczenie, przywódcy uznali ich właściwe miejsce i wartość w plemieniu. Ten akt włączenia pokazał zaangażowanie w sprawiedliwość i równe rozdzielanie zasobów, zgodne z Bożymi zasadami sprawiedliwości i współczucia.
Fragment ten podkreśla również znaczenie dotrzymywania zobowiązań i obietnic. Dziedzictwo córek było spełnieniem Bożej obietnicy dla ich przodka, Manassesa, zapewniając, że wszyscy potomkowie, niezależnie od płci, otrzymali swoją należną część. Ta historia przypomina, że Boże błogosławieństwa i obietnice nie są ograniczone przez normy społeczne czy oczekiwania. Zachęca wierzących do działania na rzecz sprawiedliwości i równości, uznając inherentną wartość i godność każdej jednostki.