W tym fragmencie Daniel wyjaśnia znaczenie snu króla Nabuchodonozora, który przedstawiał posąg z różnych materiałów: złota, srebra, brązu, żelaza i gliny, symbolizujących kolejno pojawiające się ziemskie królestwa. Kamień, który nie został wydobyty ręką ludzką, symbolizuje interwencję Boga oraz ustanowienie Jego królestwa. Ten kamień miażdży posąg, co wskazuje, że królestwo Boże ostatecznie zwycięży nad wszelką ludzką władzą. Obraz kamienia sugeruje boskie pochodzenie i moc, podkreślając, że królestwo Boże nie jest dziełem ludzkim, lecz ustanowionym przez Boga i wiecznym.
Sen i jego interpretacja są potężnym przypomnieniem o suwerenności Boga oraz przemijającej naturze ludzkich królestw. Daniel zapewnia króla, że sen jest prawdziwy, a jego wykład jest wiarygodny, co podkreśla pewność Bożych planów. Dla wierzących ten fragment oferuje pocieszenie, że mimo wzlotów i upadków ziemskich potęg, królestwo Boże przetrwa na wieki. Zachęca do wiary w ostateczny autorytet Boga oraz spełnienie Jego obietnic, dając nadzieję i pewność w obliczu światowych niepewności.
