W wizji skała, która nie została stworzona przez ludzkie ręce, uderza w stopy posągu z żelaza i gliny, niszcząc je. Ten obraz jest bogaty w symbolikę, reprezentując interwencję Bożego Królestwa w historię ludzkości. Stopy posągu, wykonane z żelaza i gliny, symbolizują kruchą i niestabilną naturę ziemskich królestw, które są mieszanką siły i słabości. Skała, w przeciwieństwie do tego, oznacza coś wiecznego i boskiego, sugerując, że Królestwo Boże jest nie tylko potężne, ale także wieczne.
Ta wizja podkreśla ideę, że ludzkie imperia, niezależnie od tego, jak silne się wydają, są ostatecznie tymczasowe i wrażliwe. W przeciwieństwie do tego, Królestwo Boże przedstawiane jest jako siła, która ostatecznie pokona wszelką ludzką władzę. Boskie pochodzenie skały podkreśla, że Boże plany i cele przewyższają ludzkie zrozumienie i kontrolę. Ten fragment zapewnia wierzących o ostatecznym triumfie Królestwa Bożego, zachęcając ich do złożenia zaufania w Jego wieczną suwerenność, a nie w przemijające moce tego świata.
