Proroctwo, zgodnie z tym wersetem, nie jest czymś, co pochodzi z ludzkiej myśli czy intencji. To boska komunikacja, która przychodzi przez osoby wybrane przez Boga. Ci prorocy, mimo że są ludźmi, byli poruszeni i natchnieni przez Ducha Świętego, aby mówić Boże słowa. To podkreśla wiarę, że Pisma są natchnione przez Boga, a nie tylko wynikiem ludzkiej kreatywności czy intelektu.
Rola Ducha Świętego jest tutaj kluczowa, ponieważ to On daje moc i prowadzi proroków do przekazywania przesłań, które odzwierciedlają wolę i cel Boga. Ta pewność boskiego natchnienia daje wiernym zaufanie do wiarygodności i autorytetu tekstów biblijnych. Podkreśla, że nauki i proroctwa zawarte w Biblii to nie tylko historyczne zapisy, ale żywe słowa, które mają prowadzić, uczyć i inspirować wiarę. To zrozumienie zachęca chrześcijan do podchodzenia do Pisma Świętego z czcią i zaufaniem, wiedząc, że mają do czynienia z objawioną prawdą Bożą.
