Ang pagtuturo na ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pasensya at maingat na pag-iisip. Sa tuwing tayo ay nahaharap sa mga desisyon, lalo na kung ito ay nagdudulot ng matinding emosyon, mahalagang huminto at magmuni-muni. Ang mga mabilis na desisyon na ginawa sa galit o pagmamadali ay madalas na nagreresulta sa mga pagkakamali at hindi pagkakaintindihan. Sa pamamagitan ng paglalaan ng oras upang pag-isipan ang ating mga aksyon at ang kanilang mga epekto, pinapalago natin ang karunungan at pinapabuti ang ating relasyon sa iba. Ang prinsipyong ito ay nagtuturo sa atin na hanapin ang katahimikan at kaliwanagan, na nagbibigay-daan sa atin upang tumugon sa mga sitwasyon nang may biyaya at pang-unawa. Ang ganitong pananaw ay hindi lamang nakatutulong sa ating personal na pag-unlad kundi pati na rin sa paglikha ng mas mapayapa at nagtutulungan na kapaligiran. Sa pamamagitan ng pagsasanay ng pasensya, binubuksan natin ang ating sarili sa banal na patnubay at kaalaman, na nagreresulta sa mas maingat at epektibong paggawa ng desisyon.
Sa isang mundong madalas na pinahahalagahan ang bilis at agarang reaksyon, ang pagtuturo na ito ay nagpapaalala sa atin ng walang katapusang halaga ng pasensya at maingat na pag-iisip. Hinikayat tayo nitong bumagal, makinig, at mag-isip bago kumilos, na nagtataguyod ng isang buhay na puno ng karunungan at kapayapaan.
