Ang paggalang sa Diyos, na karaniwang tinatawag na 'takot sa Panginoon,' ay hindi tungkol sa takot sa masamang paraan, kundi sa pagkakaroon ng malalim na paggalang at paghanga sa Kanyang kadakilaan at awtoridad. Ang ganitong paggalang ay nagsisilbing moral na gabay, na nagtuturo sa mga tao na umiwas sa mga makasalanang asal at mamuhay sa paraang nagbibigay-dangal sa Diyos. Kapag ang mga tao ay tunay na nirerespeto at pinararangalan ang Diyos, mas malamang na sundin nila ang Kanyang mga utos at mamuhay ayon sa Kanyang mga turo, na nagreresulta sa pagbawas ng mga makasalanang kilos.
Bukod dito, kung saan naroroon ang paggalang na ito, maaari rin itong mag-alis ng galit. Ibig sabihin, sa pamamagitan ng pamumuhay ng isang buhay na kalugod-lugod sa Diyos, maiiwasan ng mga tao ang mga negatibong resulta ng kasalanan, tulad ng pagka-dismaya ng Diyos o ang mapanirang bunga ng kanilang mga aksyon. Ang takot sa Panginoon ay nag-uudyok ng isang pamumuhay ng kababaang-loob, pagsisisi, at pagbabago, na nagdudulot ng kapayapaan at pagkakasundo sa Diyos at sa sarili. Ang pagtanggap sa ganitong saloobin ay nagtataguyod ng isang buhay ng kabutihan at espiritwal na pag-unlad, na nagpapalalim ng relasyon sa Diyos at nagdudulot ng mas makabuluhang pag-iral.
