Sa mga turo ng Kristiyanismo, ang pag-ibig ang pinakapayak na diwa na nagtutupad sa lahat ng mga utos. Kapag minamahal natin ang iba gaya ng pagmamahal natin sa ating sarili, likas na nirerespeto at pinararangalan natin ang mga utos na ibinigay ng Diyos. Ibig sabihin, kung tunay tayong nagmamahal sa ating kapwa, hindi tayo gagawa ng mga bagay na makakasakit sa kanila, tulad ng pangangalunya, pagpatay, pagnanakaw, o pagnanasa sa pag-aari ng iba. Ang pag-ibig ang nagtuturo sa atin na kumilos nang may integridad at malasakit, na nagtataguyod ng isang komunidad na sumasalamin sa pag-ibig ng Diyos.
Ang pananaw na ito ay nagpapadali sa batas sa isang makapangyarihang prinsipyo na madaling tandaan at isagawa. Inililipat nito ang pokus mula sa pagsunod sa isang listahan ng mga alituntunin patungo sa pagbuo ng puso at buhay na natural na umaayon sa mga hangarin ng Diyos. Sa pamamagitan ng pagmamahal sa iba, hindi lamang natin natutupad ang batas kundi nagtatayo rin tayo ng isang mundo kung saan ang kapayapaan, katarungan, at kabaitan ay nangingibabaw. Ang turo na ito ay nagtutulak sa atin na lumampas sa simpleng pagsunod at yakapin ang isang pamumuhay na sumasakatawan sa pag-ibig at biyayang tinanggap natin mula sa Diyos, na nagtataguyod ng pagkakaisa at pagkakasunduan sa lahat ng tao.
