Sa Lumang Tipan, ibinigay ng Diyos sa mga Israelita ang mga tiyak na batas sa pagkain upang mapanatili ang kanilang pagkakakilanlan bilang Kanyang piniling bayan. Kabilang sa mga batas na ito ang listahan ng mga malinis at maruming hayop, kung saan ang baka, tupa, at kambing ay itinuturing na malinis at pinapayagang kainin. Ang mga restriksyon sa pagkain na ito ay hindi lamang tungkol sa kalusugan o nutrisyon; ito ay isang paraan upang itangi ang mga Israelita mula sa ibang mga bansa at kultura. Sa pagsunod sa mga batas na ito, ipinakita ng mga Israelita ang kanilang pagsunod sa Diyos at ang kanilang dedikasyon sa pamumuhay ng isang buhay na natatangi at banal.
Para sa mga Kristiyano ngayon, bagamat hindi karaniwang sinusunod ang mga tiyak na batas sa pagkain ng Lumang Tipan, ang prinsipyo ng pamumuhay na nagbibigay galang sa Diyos ay nananatiling mahalaga. Naghihikayat ito sa mga mananampalataya na pag-isipan kung paano ang kanilang mga pang-araw-araw na pagpili, kabilang ang kanilang kinakain, ay umaayon sa kanilang pananampalataya at mga halaga. Ang mas malawak na mensahe ay tungkol sa sinadyang pamumuhay at paggawa ng mga desisyon na sumasalamin sa dedikasyon sa mga turo ng Diyos at sa hangaring mamuhay sa paraang kaaya-aya sa Kanya.
