Ang pangitain ni Daniel tungkol sa leon na may mga pakpak ng agila ay puno ng simbolismo. Ang leon, isang makapangyarihan at marangal na nilalang, ay kumakatawan sa lakas at awtoridad, habang ang mga pakpak ng agila ay nagmumungkahi ng bilis at malawak na impluwensya. Ang pagkakabasag ng mga pakpak ay nagpapakita ng pagkawala ng kapangyarihan o kalayaan, isang uri ng pagpapakumbaba. Habang ang leon ay tumatayo sa dalawang paa na parang tao at binibigyan ng isip ng tao, ito ay nagpapakita ng pagbabago mula sa isang ligaw at hindi mapigilang estado tungo sa isang estado ng rasyonalidad at kamalayan ng tao. Ang pagbabagong ito ay maaaring ituring na isang metapora para sa pagdadala ng kapangyarihan sa pamamagitan ng karunungan at pag-unawa.
Sa mas malawak na konteksto, ang pangitain na ito ay nagsasalita tungkol sa tema ng banal na kapangyarihan sa mga kaharian sa lupa. Ipinapahiwatig nito na kahit gaano pa man kalakas o tila hindi matitinag ang isang kaharian o pinuno, sila ay sa huli ay napapailalim sa kalooban ng Diyos at maaaring mabago o mapakumbaba ayon sa Kanyang layunin. Ang mensaheng ito ay nagsisilbing paalala ng pansamantalang kalikasan ng kapangyarihang pang-lupa at ang walang hanggang awtoridad ng banal.