Sa mga unang araw ng simbahan, napakahalaga ng pagkakaisa at pagkakapareho sa pagtuturo. Si Pablo at ang kanyang mga kasama ay nagdala ng mga desisyon mula sa mga apostol at matatanda sa Jerusalem habang sila'y naglalakbay. Ang mga desisyong ito ay maaaring may kinalaman sa mga mahahalagang isyu sa teolohiya at praktikal na aspeto na kinaharap ng maagang simbahan, tulad ng pagtanggap sa mga Gentil na mananampalataya at ang mga kinakailangan para sa kanila. Sa pamamagitan ng pagdadala ng mga desisyong ito, tinutulungan ni Pablo at ng kanyang grupo na matiyak na ang lahat ng komunidad ng mga Kristiyano ay nagkakaisa sa kanilang pag-unawa at pagsasagawa ng pananampalataya.
Ang pagkilos na ito ng paghahatid ng mga desisyon ay nagpapakita rin ng kahalagahan ng pamumuno at patnubay sa simbahan. Ang mga apostol at matatanda sa Jerusalem ay itinuturing na mga awtoridad na ang mga desisyon ay iginagalang at sinusunod. Ito ay nakatulong upang maiwasan ang mga hidwaan at hindi pagkakaintindihan sa mga unang mananampalataya. Ang talatang ito ay nagpapaalala sa atin ng halaga ng komunikasyon at ang papel ng mga lider sa paggabay at pag-aalaga sa komunidad ng pananampalataya. Ipinapakita rin nito ang diwa ng pagtutulungan sa maagang simbahan, kung saan ang mga desisyon ay ginagawa nang sama-sama para sa kapakanan ng lahat ng mananampalataya.
