Ang pagkamatay ni Samuel ay isang malalim na kawalan para sa Israel, dahil siya ay hindi lamang isang propeta kundi pati na rin isang hukom na nagbigay-gabay sa bansa sa mga mahahalagang pagbabago, kabilang ang pag-anoint sa mga unang hari nito. Ang kanyang paglilibing sa Ramah, ang kanyang bayan, ay nagpapakita ng malalim na respeto at pagmamahal ng mga tao sa kanya. Ang pagdadalamhati ng buong Israel ay nagpapahiwatig ng kanyang malawak na impluwensya at ang kakulangan na dulot ng kanyang pagkawala sa espiritwal na pamumuno.
Ang desisyon ni Haring Saul na paalisin ang mga manghuhula at espiritista sa lupain ay naaayon sa Batas ni Moises na nagbabawal sa mga ganitong gawain. Ang hakbang na ito ay unang nagpakita ng pagnanais ni Saul na panatilihin ang mga utos ng Diyos at mapanatili ang espiritwal na kadalisayan sa Israel. Gayunpaman, ang kontekstong ito ay mahalaga dahil ito ay nagbabadya sa mga susunod na aksyon ni Saul kung saan siya, sa kanyang pagdududa, ay humahanap ng isang manghuhula upang makipag-ugnayan sa espiritu ni Samuel. Ang gawaing ito ng paghahanap ng ipinagbabawal na gabay ay naglalarawan ng panloob na kaguluhan at espiritwal na pagbagsak na dinaranas ni Saul habang siya ay nakikipaglaban sa kanyang pamumuno at relasyon sa Diyos. Ang talatang ito ay nagtatakda ng yugto para sa umuusbong na drama ng pamumuno ni Saul at ang mga kahihinatnan ng kanyang mga pagpili.