Tobit ukazuje swoją głęboką pobożność poprzez praktykę dziesięciny, która była istotnym elementem życia religijnego w starożytnym Izraelu. Dziesięcina, stanowiąca jedną dziesiątą dochodów lub plonów, była przekazywana Lewitom, którzy nie posiadali ziemi i pełnili obowiązki w świątyni. Poprzez wierne składanie dziesięciny, Tobit zapewnia utrzymanie tych, którzy służą Bogu i dbają o duchowe życie wspólnoty.
Dodatkowo, Tobit wspomina o drugiej dziesięcinie, która miała być spożywana w Jerozolimie. Ta praktyka nie tylko wspierała religijną gospodarkę, ale także zachęcała do pielgrzymek i uczestnictwa w festiwalach religijnych, co sprzyjało jedności i wspólnemu wyznaniu wiary wśród ludzi. Działania Tobita odzwierciedlają serce oddane Bogu, które ceni zarówno osobistą pobożność, jak i odpowiedzialność wobec wspólnoty. Jego przestrzeganie tych praktyk podkreśla znaczenie hojności, zarządzania i aktywnego uczestnictwa w życiu swojej wspólnoty wiary, stanowiąc wzór dla wierzących, aby wspierać swoich duchowych liderów i angażować się w uwielbienie.