Jezus posługuje się przykładem niesprawiedliwego sędziego, aby zilustrować potężną lekcję o wytrwałości w modlitwie. Przypowieść poprzedzająca ten fragment opowiada o wdowie, która nieustannie prosi sędziego o sprawiedliwość. Choć sędzia jest opisany jako niesprawiedliwy i obojętny, ostatecznie spełnia jej prośbę tylko z powodu jej uporu. Podkreślając niechętną reakcję sędziego, Jezus akcentuje, że jeśli nawet osoba niesprawiedliwa może zostać skłoniona do działania, to z pewnością Bóg, który jest sprawiedliwy i kochający, odpowie na wytrwałe modlitwy swojego ludu.
Ten fragment zachęca wierzących do wytrwałości w komunikacji z Bogiem, ufając, że On słyszy i zareaguje w swoim doskonałym czasie. Uspokaja chrześcijan, że ich modlitwy nie są daremne i że Bóg jest uważny na ich potrzeby. Lekcja dotyczy nie tylko wytrwałości, ale także wiary w charakter Boga. Przypomina o gotowości Boga do zapewnienia sprawiedliwości i opieki tym, którzy szczerze Go szukają.