W tym szczególnym momencie Bóg nakazał Izraelitom stworzyć pomnik z dwunastu kamieni wydobytych z rzeki Jordan. To nie była tylko fizyczna czynność, ale głęboko symboliczny akt. Każdy kamień reprezentował jedno z dwunastu pokoleń Izraela, podkreślając jedność i wspólną historię narodu. Kamienie miały zostać umieszczone w ich obozie jako trwałe przypomnienie cudownego wydarzenia, jakim było przejście przez Jordan po suchej ziemi, będącego świadectwem Bożej mocy i wierności.
Ten pomnik miał wiele celów. Był namacalnym przypomnieniem Bożej interwencji i opatrzności, zachęcając Izraelitów do zaufania Mu w przyszłych wyzwaniach. Działał również jako narzędzie nauczania dla przyszłych pokoleń, prowokując pytania i dyskusje na temat potężnych czynów Boga oraz znaczenia wiary i posłuszeństwa. Takie pomniki były kluczowe dla utrzymania duchowego dziedzictwa Izraelitów, zapewniając, że historie Bożego wybawienia były przekazywane przez pokolenia, wzmacniając wiarę wspólnoty.
