Jozue, zbliżając się do końca swojego życia, zwraca się do Izraelitów z poważnym ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie porzucenia przymierza z Bogiem. To przymierze było świętą umową, która wymagała od Izraelitów oddawania czci i służenia tylko Panu. Jozue podkreśla, że jeśli zwrócą się ku innym bogom, wzbudzą gniew Boga, co doprowadzi do ich upadku i wypędzenia z ziemi, którą Bóg im łaskawie dał. To ostrzeżenie ukazuje znaczenie wierności i posłuszeństwa w utrzymywaniu relacji z Bogiem. Ziemia, którą zamieszkiwali, była darem, namacalnym znakiem Bożej obietnicy i wierności. Służenie innym bogom nie tylko złamałoby ich przymierze, ale także narażałoby ich na utratę błogosławieństw z nim związanych. Ten fragment jest ponadczasowym przypomnieniem o znaczeniu wierności wobec Boga oraz konsekwencjach duchowej niewierności. Pozostanie wiernym Bogu zapewnia Jego ciągłą łaskę i zachowanie Jego błogosławieństw w naszym życiu.
Przesłanie jest jasne: lojalność wobec Boga jest najważniejsza, a odwrócenie się od Niego może prowadzić do poważnych konsekwencji. Zachęca wierzących do refleksji nad własną wiernością i centralną rolą, jaką Bóg odgrywa w ich życiu.
