Werset ten opisuje zasięg terytorialny Oga, króla Baszanu, istotnej postaci w biblijnej narracji o podboju Ziemi Obiecanej przez Izraelitów. Rządy Oga obejmowały Górę Hermon, Salekah oraz całe terytorium Baszanu, sięgając granic Geshur i Maakah oraz obejmując połowę Gileadu aż do granicy z Sihonem, królem Hesbonu. Ta geograficzna charakterystyka podkreśla rozległość i strategiczne znaczenie królestwa Oga, które stanowiło poważną przeszkodę dla Izraelitów.
Szczegółowe wymienienie tych regionów uwydatnia historyczny i geograficzny kontekst podróży Izraelitów. Odzwierciedla to wyzwania, przed którymi stawali, oraz zwycięstwa, które osiągnęli dzięki boskiej pomocy. Podbój takich terytoriów był nie tylko osiągnięciem militarnym, ale także spełnieniem Bożej obietnicy dla Izraelitów. To świadectwo Bożej wierności oraz znaczenia zaufania Jego prowadzeniu, nawet w obliczu pozornie nie do pokonania trudności. Ta narracja zachęca wierzących do polegania na boskim wsparciu w ich własnych podróżach, ufając, że Boże obietnice zostaną spełnione.