Nadając swojemu pierworodnemu synowi imię Manasses, Józef wyraża głębokie poczucie ulgi i wdzięczności. Samo imię, oznaczające "sprawiający zapomnienie", symbolizuje drogę Józefa od życia pełnego trudności do stanu dobrobytu i pokoju. Wczesne lata Józefa były naznaczone zdradą ze strony braci, niewolnictwem i uwięzieniem. Mimo tych prób pozostał wierny i ostatecznie awansował na wysoką pozycję w Egipcie.
Ten akt nadania imienia synowi nie jest tylko osobistym osiągnięciem, ale także duchowym uznaniem łaski Bożej w jego życiu. Mówiąc, że Bóg sprawił, iż zapomniał o swoich kłopotach i o domu swojego ojca, Józef nie lekceważy swojej przeszłości, lecz raczej uznaje, że przeszłość nie ma już nad nim władzy. To świadectwo uzdrowienia, które może nastąpić, gdy człowiek zaufa Bożemu planowi.
Historia Józefa zachęca wierzących do odnajdywania nadziei i uzdrowienia w swoim życiu, ufając, że Bóg może przekształcić ich ból w cel. Przypomina, że wiara może prowadzić do nowych początków i że przeszłość, niezależnie od tego, jak trudna, może być przezwyciężona dzięki boskiej pomocy.
