Życie w Duchu polega na pozwoleniu, aby Duch Święty prowadził i wpływał na nasze myśli, działania i decyzje. Ta duchowa wskazówka uwalnia wierzących od rygorów prawa, które w kontekście listu Pawła do Galatów odnosi się do prawa żydowskiego. Prawo zostało dane jako przewodnik, ale nie mogło zapewnić mocy do prowadzenia sprawiedliwego życia. Duch natomiast umożliwia wierzącym życie w sposób, który naturalnie współczesny jest z wolą Bożą.
Ta wolność nie jest zaproszeniem do życia bez moralnych granic, lecz raczej zaproszeniem do życia charakteryzującego się owocami Ducha, takimi jak miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, wierność, łagodność i panowanie nad sobą. Te cechy wypełniają istotę prawa, ponieważ odzwierciedlają charakter Boga. Tak więc, bycie prowadzonym przez Ducha oznacza życie, które jest miłe Bogu, nie poprzez zewnętrzne przestrzeganie reguł, lecz poprzez wewnętrzną transformację, która jest zgodna z pragnieniami Boga.
