W królestwie Babilonu Daniel był znany z niezwykłej mądrości i zrozumienia, które postrzegano jako dary boskie. W czasie panowania króla Belszazara na ścianie pojawił się tajemniczy napis, którego żaden z mędrców króla nie potrafił zinterpretować. Królowa matka przypomniała Belszazarowi o Danielu, który z wielką odwagą i mądrością służył jego ojcu, królowi Nabuchodonozorowi. Mądrość Daniela była przypisywana duchowi świętych bogów, co podkreślało jego wyjątkowe zdolności do interpretacji snów i rozwiązywania zagadek. Ten fragment ukazuje ponadczasową wartość mądrości i wnikliwości, cech, które Daniel posiadał w obfitości. Jego życie jest przykładem, jak duchowa wnikliwość i integralność mogą prowadzić do pozycji wpływu i szacunku, nawet w obcych krajach. Ilustruje również znaczenie pamiętania i honorowania tych, którzy wiernie służyli w przeszłości, ponieważ ich wkład może dostarczyć wskazówek i rozwiązań w trudnych czasach.
Historia Daniela zachęca wierzących do poszukiwania mądrości i zrozumienia, ufając, że te dary mogą być użyte dla dobra wspólnego. Przypomina również, że prawdziwa mądrość często pochodzi z głębokiego połączenia z boskością, a taka mądrość może świecić jasno w każdej okoliczności.
