Werset ten opisuje czas, gdy potężny przywódca rozciągnie swoje wpływy na wiele narodów, a Egipt będzie wymieniony jako kraj, który nie zdoła się uwolnić z jego mocy. To część proroczej wizji, którą otrzymał Daniel, ukazującej szereg wydarzeń związanych z różnymi królami i imperiami. Historyczny kontekst tego fragmentu często odnosi się do burzliwych czasów okresu hellenistycznego, po podbojach Aleksandra Wielkiego, kiedy to różni władcy rywalizowali o dominację nad znanym światem.
Werset ten podkreśla temat ulotności ludzkiej władzy i ciągłych zmian w krajobrazie politycznym. Dla wierzących jest to przypomnienie, że choć ziemskie moce mogą wzrastać i upadać, suwerenność Boga pozostaje niekwestionowana. Zachęca chrześcijan do pokładania zaufania nie w przemijających władzach tego świata, ale w wiecznym królestwie Bożym. Fragment ten skłania do refleksji nad znaczeniem wiary i polegania na boskiej opatrzności w obliczu życiowych niepewności.
