W obliczu wyzwań związanych z niemoralnością seksualną, udzielona rada koncentruje się na zachowaniu świętości małżeństwa. Kluczowe jest utrzymanie wiernego, monogamicznego związku między mężem a żoną. Ta nauka przypomina o znaczeniu zaangażowania i wzajemnego szacunku w ramach przymierza małżeńskiego. Zachęcając każdego mężczyznę do posiadania swojej żony, a każdą kobietę do posiadania swojego męża, promuje relację opartą na zaufaniu i wierności, która działa jako obrona przed pokusami niemoralności.
Małżeństwo jest ukazywane jako święta instytucja, w której miłość, szacunek i wierność są najważniejsze. Ta nauka nie tylko podkreśla osobistą odpowiedzialność każdego małżonka za pozostanie wiernym, ale także wskazuje na szerszą wartość społeczną małżeństwa jako siły stabilizującej. Zachęca do postrzegania małżeństwa jako partnerstwa, w którym obie strony są zaangażowane w pielęgnowanie swojego związku, tworząc w ten sposób harmonijne i pełne miłości środowisko. Taki pogląd na małżeństwo jest zgodny z szerszymi wartościami chrześcijańskimi, takimi jak miłość, zaangażowanie i integralność.
