Ang pagtanggap sa awa ng Diyos ay isang pangunahing tema sa maraming espiritwal na aral, at ang panawagang ito na hayaang magalak ang ating mga kaluluwa sa Kanya ay nagtatampok sa makapangyarihang pagbabago na dulot ng banal na habag. Ang awa ng Diyos ay madalas na itinuturing na isang pinagkukunan ng pag-asa at muling pagsisimula, na nagbibigay sa atin ng pagkakataong magsimula muli kahit anuman ang ating mga nakaraang pagkakamali. Sa pagdiriwang ng awa na ito, kinikilala natin ang mapagmahal na kalikasan ng Diyos at ang Kanyang pagnanais para sa ating kabutihan.
Ang paanyayang huwag mahiya sa pagpuri sa Diyos ay nagsisilbing paalala na ang ating pananampalataya ay dapat ipahayag nang may kumpiyansa at kagalakan. Ang pagpuri ay isang mahalagang bahagi ng espiritwal na buhay, na nagbibigay-daan sa atin upang kumonekta sa Diyos at sa iba sa ating komunidad. Sa pamamagitan ng pagpuri, maibabahagi natin ang ating mga karanasan ng pag-ibig ng Diyos at mahihikayat ang iba na hanapin ang Kanyang presensya sa kanilang mga buhay. Ang ganitong pagbubukas sa pagsamba at pasasalamat ay hindi lamang nagpapalakas ng ating pananampalataya kundi nagtatayo rin ng isang suportadong komunidad ng mga mananampalataya na nagtutulungan sa pamamagitan ng mga sama-samang pagpapahayag ng pananampalataya.
