Ang pagiging mapagbigay at mapagkawanggawa ay hindi lamang nakikinabang sa mga tumatanggap kundi nagbibigay din ng kasiyahan at kayamanan sa nagbibigay. Kapag ang isang tao ay mapagbigay, ang kanilang kasaganaan ay madalas na nagiging salamin ng kanilang mga mabuting gawa. Ang kasaganaan na ito ay hindi lamang nakatuon sa materyal na yaman kundi pati na rin sa yaman ng mga pagkakaibigan, respeto, at kabutihan na kanilang natatamo mula sa iba. Ang komunidad ay may mahalagang papel sa pagkilala at pagdiriwang ng mga ganitong pagkilos ng kabutihan. Ang pampublikong pagkilala na ito ay nagsisilbing patunay ng positibong impluwensya na maaring idulot ng mga di-makasariling pagkilos.
Higit pa rito, ang mga gawaing kawanggawa ay hindi lamang tungkol sa pagbibigay ng pera o yaman kundi pati na rin sa pagbibigay ng oras, pagmamahal, at suporta sa mga nangangailangan. Ang talatang ito ay nag-uudyok sa mga tao na mamuhay na nakatuon sa iba, isinasaalang-alang ang kanilang mga pangangailangan at kumikilos upang matugunan ang mga ito. Sa paggawa nito, sila ay nagiging inspirasyon sa iba na kumilos sa katulad na paraan. Ang pamana ng isang tao ay hindi lamang nakasalalay sa materyal na yaman na kanilang naipon kundi sa patuloy na epekto ng kanilang kabutihan at pasasalamat ng komunidad. Ang mensaheng ito ay paalala ng malalim at pangmatagalang epekto ng pamumuhay na puno ng pagiging mapagbigay at mapagkawanggawa.