Ang mga salitang masakit at pang-aabuso ay inihahalintulad sa mga elemento na nagpapainit sa pugon, na nagpapakita kung paano ito nagiging sanhi ng paglala ng mga hidwaan. Tulad ng apoy at usok na mahalaga sa pagpapanatili ng apoy sa pugon, ang mga salitang nakakasakit ay maaaring magpanatili ng alitan at maging sanhi ng mas malalang sigalot. Ang talatang ito ay nagbibigay-diin sa nakasisirang kalikasan ng mga masakit na salita at ang potensyal nitong magpalala ng mga hindi pagkakaintindihan.
Nagbibigay ito ng babala tungkol sa epekto ng ating mga salita at kilos. Hinihimok tayo na maging maingat sa ating pakikipag-usap, lalo na sa mga pagkakataong tayo ay nagagalit o nababahala. Sa pamamagitan ng pagpili na makipag-usap nang may kabaitan at pag-unawa, maaari tayong makatulong na mapababa ang tensyon at itaguyod ang kapayapaan. Ang karunungang ito ay hindi nagbabago at naaangkop sa lahat ng aspeto ng buhay, mula sa mga personal na relasyon hanggang sa pakikisalamuha sa komunidad. Ang pagsasanay ng pasensya at pagkontrol sa sarili ay makatutulong upang maiwasan ang mga hindi pagkakaintindihan at lumikha ng mas mapayapang kapaligiran. Ang talatang ito ay nagbibigay-diin sa kahalagahan ng pagiging tagapagpayapa at ang papel ng ating mga salita sa paghubog ng ating pakikipag-ugnayan sa iba.
