Sa buhay, mahalaga ang tamang oras, lalo na pagdating sa pagbibigay ng kritisismo o pagtutuwid. Ang pagsasalita sa maling pagkakataon ay maaaring magdulot ng hindi pagkakaintindihan at hidwaan. Kaya naman, ang karunungan ay madalas na nakasalalay sa kakayahang malaman kung kailan mas mabuting manahimik. Sa pagpili ng katahimikan, binibigyan natin ang ating sarili ng pagkakataong makinig nang mas malalim at maunawaan ang buong konteksto ng isang sitwasyon. Ito ay nagreresulta sa mas maingat at epektibong komunikasyon kapag dumating na ang tamang panahon.
Higit pa rito, ang katahimikan ay maaaring maging anyo ng paggalang, na nagpapakita na pinahahalagahan natin ang pananaw ng ibang tao at handang isaalang-alang ito bago tumugon. Nagbibigay din ito sa atin ng pagkakataong magmuni-muni sa ating sariling mga saloobin at damdamin, na tinitiyak na ang ating mga salita, kapag sinabi, ay nakabubuo at may malasakit. Ang ganitong pananaw ay umaayon sa mas malawak na prinsipyong Kristiyano ng pagmamahal sa kapwa at paghahanap ng kapayapaan at pag-unawa sa ating mga pakikipag-ugnayan.