Ang ebanghelyo, o magandang balita, tungkol kay Hesus Cristo ay hindi isang bagong ideya na biglang lumitaw. Ito ay bahagi ng banal na plano ng Diyos, na nahayag sa pamamagitan ng mga propeta sa Lumang Tipan. Ang mga propetang ito, na pinasigla ng Diyos, ay nagsalita tungkol sa darating na Mesiyas na magdadala ng kaligtasan sa sangkatauhan. Ang pangakong ito ay nakapaloob sa mga kasulatan, mula sa mga isinulat ni Moises hanggang sa mga hula ni Isaias at iba pa. Sa pagtupad sa mga hula, pinatunayan ni Hesus Cristo ang pagiging maaasahan at katotohanan ng salita ng Diyos. Ang pagkakaugnay ng Lumang Tipan at Bagong Tipan ay nagpapakita ng katapatan ng Diyos at ang Kanyang hindi nagbabagong pangako sa Kanyang bayan. Ang mga mananampalataya ay makakahanap ng kapanatagan at katiyakan sa kaalaman na ang mga pangako ng Diyos ay matatag at ang Kanyang plano para sa pagtubos, na nahayag sa pamamagitan ng mga propeta, ay natupad kay Cristo. Ito ay nag-uudyok sa mas malalim na pagtitiwala sa salita ng Diyos at sa Kanyang mga pangako, na pinagtitibay ang pagkakaisa ng mga kasulatan at ang sentrong papel ni Hesus sa plano ng pagtubos ng Diyos.
Ang pag-unawa sa koneksyong ito ay tumutulong sa mga mananampalataya na pahalagahan ang lalim at yaman ng Bibliya, na nakikita ito bilang isang nagkakaisang kwento ng pag-ibig at kaligtasan ng Diyos. Binibigyang-diin din nito ang kahalagahan ng Lumang Tipan bilang pundasyon sa pag-unawa sa Bagong Tipan at sa buhay at misyon ni Hesus.
