Ang pakikisalamuha sa mga taong kumikilos ng hangal ay nangangailangan ng karunungan at pag-unawa. Ang kawikaan na ito ay nagpapayo na may mga pagkakataon na mahalaga ang tuwirang pagtugon sa hangal. Ang layunin ng ganitong tugon ay upang maiwasan ang hangal na maging mapagmataas, na nag-iisip na ang kanyang hangal na asal ay matalino. Sa pamamagitan ng pagtukoy sa kanyang kamangmangan, matutulungan mo siyang makita ang pagkakamali sa kanyang mga paraan, na maaaring magbigay daan sa mas mabuting pag-unawa at karunungan. Ang ganitong pamamaraan ay hindi tungkol sa pakikipagtalo o pagmamaliit sa iba kundi sa pagbibigay ng pananaw na maaaring humantong sa personal na pag-unlad at pagninilay-nilay.
Binibigyang-diin ng kawikaan ang kahalagahan ng tamang oras at paraan sa komunikasyon. Ipinapakita nito na habang ang pagwawalang-bahala sa hangal ay maaaring tila mas madali, may mga pagkakataon na ang isang maingat na tugon ay kinakailangan upang maiwasan ang karagdagang hindi pagkakaintindihan o pagmamataas. Ang karunungang ito ay naaangkop sa maraming aspeto ng buhay, na hinihimok tayong isaalang-alang kung kailan at paano dapat magsalita sa paraang nakabubuti at nakakatulong.