Sa pagkakataong ito, tinutugunan ni Jesus ang mga pariseo na nagbigay ng kritisismo sa kanyang mga alagad dahil sa pag-aani ng butil sa Sabbath. Sa kanyang sagot, binanggit niya ang kwento ni David, na isang tanyag na figura sa kasaysayan ng Israel. Nang siya at ang kanyang mga kasama ay nagugutom, kumain si David ng mga tinapay na handog na hindi ipinahihintulot sa kanya, ngunit ginawa niya ito dahil sa pangangailangan at kaligtasan. Sa pamamagitan ng halimbawang ito, ipinapakita ni Jesus na ang pangangailangan ng tao at ang malasakit ay dapat mangibabaw sa mahigpit na pagsunod sa mga batas ng relihiyon. Ang mensahe ay nag-uudyok sa mga tao na pag-isipan ang tunay na layunin ng mga batas, na ito ay dapat na magsilbi sa kapakanan ng tao at magtaguyod ng kabutihan, hindi upang magpataw ng mga hindi kinakailangang pasanin.
Ang sagot ni Jesus ay isang panawagan na unahin ang awa at malasakit kaysa sa legalismo. Ito ay nagtuturo sa mga mananampalataya na tingnan ang mas malalim na layunin ng mga panuntunan ng relihiyon at unawain ang mga ito sa konteksto ng pagmamahal at kabaitan. Ang ganitong pananaw ay nagtataguyod ng isang mas inklusibo at maunawain na komunidad, kung saan ang pagmamahal at kabutihan ang mga pangunahing prinsipyo. Pinapaalalahanan nito ang mga Kristiyano na maging mapagpatawad at maawain sa kanilang interpretasyon ng mga gawi ng relihiyon, upang matiyak na ang mga ito ay nagsisilbi sa mas malaking kabutihan.
