Ang ritwal na inilarawan ay kinasasangkutan ng pari na gumagamit ng dugo mula sa isang handog na sakripisyo upang isagawa ang isang ritwal ng paglilinis. Sa paglalagay ng dugo sa mga pang-ulo ng altar ng insenso, simbolikong nililinis ng pari ang santuwaryo, na ginagawang banal at katanggap-tanggap sa harap ng Diyos. Ang gawaing ito ay sumasagisag sa pag-aalis ng kasalanan at karumihan mula sa komunidad, na nagbibigay-daan sa kanila upang mapanatili ang malapit na ugnayan sa Diyos. Ang altar ng insenso, na matatagpuan sa tolda ng pagtitipon, ay kumakatawan sa mga panalangin at intersesyon ng mga tao na umaabot sa Diyos.
Ang pagbuhos ng natitirang dugo sa base ng altar ng handog na susunugin ay nagpapakita ng bigat ng kasalanan at ang pangangailangan para sa pagtubos. Ito ay nagsisilbing paalala ng halaga ng kasalanan at ang pangangailangan na humingi ng kapatawaran mula sa Diyos. Ang mga ritwal na ito ay mahalaga sa pagpapanatili ng kasunduan sa pagitan ng Diyos at ng mga Israelita, na nagbibigay-diin sa mga tema ng pagsisisi, paglilinis, at banal na awa. Bagamat nagbago na ang mga tiyak na gawi, ang mga pangunahing prinsipyo ng paghahanap ng kapatawaran at pagsusumikap para sa kabanalan ay nananatiling sentro ng pananampalatayang Kristiyano sa kasalukuyan.
