Sa sinaunang Israel, ang mga batas ukol sa kalinisan ay napakahalaga para sa pagpapanatili ng pisikal na kalusugan at espiritwal na kadalisayan. Ang regulasyong ito ay tumutukoy sa mga paglabas ng katawan, na itinuturing na pinagmumulan ng karumihan. Ang paglabas ay maaaring dulot ng sakit o iba pang kondisyon, at nagiging sanhi ito upang ang tao ay maging ceremonially unclean. Ang kalagayang ito ng karumihan ay umaabot sa anumang bagay na nahawakan ng tao, kabilang ang mga bagay tulad ng upuan o sakyan na kanilang ginagamit.
Ang layunin ng mga batas na ito ay maraming aspeto. Sa praktikal na bahagi, nakakatulong ito upang maiwasan ang pagkalat ng sakit sa pamamagitan ng pagtiyak na ang mga may potensyal na nakakahawang kondisyon ay nakahiwalay hanggang sa sila ay hindi na panganib sa iba. Sa espiritwal na bahagi, nagsisilbing paalala ang mga batas na ito sa kabanalan na kinakailangan ng Diyos at ang paghihiwalay sa banal at hindi banal. Sinasalamin nito ang pangangailangan para sa kadalisayan sa komunidad at ang relasyon ng indibidwal sa Diyos. Bagamat ang mga tiyak na batas na ito ay hindi na sinusunod sa parehong paraan ngayon, pinapaalala tayo nito sa kahalagahan ng parehong pisikal at espiritwal na kalinisan, na nag-uudyok sa atin na mamuhay nang may kamalayan sa ating kalusugan at espiritwal na kabutihan.
