Sa wakas, nang makatawid ang mga Israelita sa Ilog Jordan, narating nila ang isang mahalagang punto sa kanilang paglalakbay patungo sa Lupang Pangako. Ang ika-sampung araw ng unang buwan ay may kahalagahan, dahil ito ay tumutugma sa panahon ng Paskuwa, na paalala ng pagliligtas ng Diyos mula sa Ehipto. Ang pagkakampo sa Gilgal, malapit sa Jerico, ay kumakatawan sa isang bagong kabanata at simula ng kanilang pananakop sa Canaan. Ang lokasyong ito ay nagiging lugar ng alaala, kung saan ang mga Israelita ay nagtatayo ng mga batong alaala upang gunitain ang mga himalang tulong ng Diyos sa pagtawid sa Jordan.
Ang Gilgal ay nagsisilbing base para sa mga susunod na operasyon at isang sentro ng espirituwalidad kung saan ang mga Israelita ay nag-renew ng kanilang tipan sa Diyos. Ang sandaling ito ay nagbibigay-diin sa mga tema ng katapatan at banal na patnubay. Hinihimok nito ang mga mananampalataya na magtiwala sa timing at plano ng Diyos, kahit na ang landas ay tila hindi tiyak. Ang pagtawid at kasunod na pagkakampo sa Gilgal ay mga makapangyarihang simbolo ng transisyon at paghahanda, na nagpapaalala sa atin na ang Diyos ay kasama natin habang tayo ay pumapasok sa mga bagong yugto ng buhay, nagbibigay ng lakas at katiyakan.
