Ang pamamahagi ng mga bayan at pastulan sa mga Levita sa aklat ni Josue ay isang mahalagang aspeto ng paninirahan ng mga Israelita sa Lupang Pangako. Ang mga bayan tulad ng Ramot at Mahanaim ay kabilang sa mga ibinigay sa mga Levita, na may mga tungkulin sa relihiyon at hindi tumanggap ng malaking mana ng lupa tulad ng ibang mga lipi. Sa halip, sila ay binigyan ng mga tiyak na bayan sa loob ng mga teritoryo ng ibang mga lipi, tinitiyak na mayroon silang mga lugar na matitirahan at mga mapagkukunan upang suportahan ang kanilang ministeryo.
Ang pamamahaging ito ay nagpapakita ng kahalagahan ng komunidad at sama-samang responsibilidad sa mga lipi ng Israel. Bawat lipi ay nag-ambag sa kapakanan ng mga Levita, na nagpapakita ng isang sistema kung saan ang espirituwal at materyal na pangangailangan ay natutugunan sa pamamagitan ng kooperasyon at pagtutulungan. Ipinapakita rin nito ang maingat na pagpaplano at pagkakaloob ng Diyos, tinitiyak na ang mga Levita, na may mahalagang papel sa pagpapanatili ng espirituwal na buhay ng bansa, ay inaalagaan. Ang kaayusang ito ay nagbigay-daan sa mga Levita na tumutok sa kanilang mga tungkulin nang walang pasanin ng pamamahala ng malawak na lupa, na binibigyang-diin ang halaga ng kanilang espirituwal na serbisyo.
