Nang pumasok ang mga Israelita sa Lupang Pangako, inutusan silang alisin ang mga umiiral na naninirahan upang makapagtayo ng isang lipunan na nakasentro sa mga batas ng Diyos. Gayunpaman, ang lipi ni Efraim ay hindi lubos na naalis ang mga Canaanita mula sa Gezer. Sa halip, pinili nilang gawing mga alipin ang mga ito. Ang desisyong ito ay nagdala ng mga pangmatagalang epekto, dahil patuloy na nanirahan ang mga Canaanita sa kanilang gitna. Ipinapakita ng sitwasyong ito ang mga hamon na kinaharap ng mga Israelita sa ganap na pagsunod sa mga utos ng Diyos at ang mga posibleng kahihinatnan ng pagkakasunduan.
Ang presensya ng mga Canaanita sa gitna ng mga Israelita ay nagsisilbing paalala sa kahalagahan ng ganap na pagsunod sa mga utos ng Diyos. Ipinapakita rin nito ang mga kumplikasyon ng mga desisyon ng tao at ang kanilang epekto sa espiritwal at komunal na buhay. Ang pagpili ng mga Israelita na payagan ang mga Canaanita na manatili ay nagbibigay-diin sa tensyon sa pagitan ng agarang praktikal na solusyon at pangmatagalang espiritwal na layunin. Ang talatang ito ay nag-uudyok sa atin na pag-isipan ang kahalagahan ng katapatan at ang mga posibleng hamon kapag ang patnubay ng Diyos ay hindi lubos na tinanggap.