Sa talatang ito, tinatalakay ni Jesus ang isyu ng espiritwal na pag-unawa. Nagsasalita Siya sa mga tao na nagtatanong sa Kanya, at itinuturo Niya na ang kanilang kakulangan sa pag-unawa sa Kanyang mensahe ay hindi dahil sa hindi malinaw ang Kanyang sinasabi, kundi dahil hindi sila tunay na nakikinig. Ipinapahiwatig nito na ang pag-unawa sa mga espiritwal na katotohanan ay nangangailangan ng higit pa sa simpleng pakikinig sa mga salita; ito ay nangangailangan ng pagiging bukas at handang tanggapin at isapuso ang mga ito.
Binibigyang-diin ni Jesus na ang hadlang sa pag-unawa ay hindi intelektwal kundi espiritwal. Isang paalala na minsan, ang ating sariling mga bias, takot, o hindi pagnanais na magbago ay maaaring humadlang sa atin upang lubos na maunawaan ang mga turo ni Cristo. Ang talatang ito ay naghihikbi sa mga mananampalataya na suriin ang kanilang sariling mga puso at isipan, tinitiyak na sila ay bukas at handang tumanggap sa salita ng Diyos. Sa paggawa nito, maaari nating malampasan ang mga hadlang na pumipigil sa ating espiritwal na pag-unlad at makamit ang mas malalim na pag-unawa sa mga banal na katotohanan.
