Ang mga panaginip ng hari ay nagdulot sa kanya ng pagkabahala at pag-aalala, kaya't siya ay naghanap ng kasagutan mula sa mga manghuhula at pantas ng Egipto, na itinuturing na pinaka-marunong sa pagbibigay-kahulugan ng mga panaginip at misteryo. Sa kabila ng kanilang reputasyon, hindi nila nagawang magbigay ng anumang paliwanag sa kahulugan ng mga panaginip ng hari. Ang sandaling ito ng kawalang-katiyakan at kalituhan ay nagpapakita ng isang mahalagang tema sa biblikal na salaysay: ang mga limitasyon ng karunungan ng tao kumpara sa banal na kaalaman. Ito rin ay nagsisilbing panimula sa pag-angat ni Jose, na kalaunan ay tatawagin upang bigyang-kahulugan ang mga panaginip sa pamamagitan ng karunungan na ipinagkaloob ng Diyos. Ipinapakita ng kwentong ito kung paano maaaring gamitin ng Diyos ang mga hindi inaasahang pagkakataon at indibidwal upang tuparin ang Kanyang mga layunin, na nagpapaalala sa mga mananampalataya ng kahalagahan ng pananampalataya at pagtitiwala sa mas mataas na plano ng Diyos. Itinatampok din nito ang ideya na ang tunay na pag-unawa at gabay ay kadalasang nagmumula sa isang mas mataas na pinagmulan, lampas sa kakayahan ng tao.
Ang kawalan ng kakayahan ng mga manghuhula at pantas na bigyang-kahulugan ang mga panaginip ay nagbigay-daan din para sa isang pagpapakita ng kapangyarihan at presensya ng Diyos sa isang banyagang lupain, dahil ang kalaunang interpretasyon ni Jose ay hindi lamang magbibigay ng kaliwanagan kundi magdudulot din ng makabuluhang pagbabago sa kanyang sariling buhay at sa kasaysayan ng Egipto.
