Ang pag-alis ni Moises mula kay Paraon upang manalangin sa Panginoon ay isang makabuluhang gawa ng pananampalataya at pamumuno. Ipinapakita nito ang kahalagahan ng paglapit sa Diyos sa mga oras ng pangangailangan, lalo na kapag ang mga pagsisikap ng tao ay tila hindi sapat. Matapos harapin si Paraon, isang makapangyarihang pinuno, humiling si Moises ng tulong mula sa Diyos upang magdulot ng pagbabago. Ang gawaing ito ng panalangin ay nagpapaalala sa atin ng kapangyarihan at pangangailangan ng panalangin sa buhay ng isang mananampalataya. Ipinapakita nito na ang tunay na pamumuno ay nangangailangan ng kababaang-loob at pagtitiwala sa gabay ng Diyos.
Ang pagkilos ni Moises ay nagsisilbing halimbawa kung paano dapat harapin ang mga mahihirap na sitwasyon. Sa halip na umasa lamang sa kanyang sariling lakas o karunungan, kinikilala ni Moises ang pangangailangan ng tulong ng Diyos. Itinuturo nito sa atin ang kahalagahan ng pagpapanatili ng relasyon sa Diyos sa pamamagitan ng panalangin, nagtitiwala na Siya ay may kakayahang hawakan ang anumang sitwasyon na ating kinakaharap. Hinihimok nito ang mga mananampalataya na hanapin ang presensya at karunungan ng Diyos, pinagtitibay ang ideya na ang panalangin ay hindi lamang isang ritwal, kundi isang makapangyarihang paraan ng komunikasyon sa Maylalang na labis na nagmamalasakit sa atin.