Sa paglalakbay ng mga Israelita sa disyerto, ibinigay ng Diyos ang manna, isang himalang pagkain na hindi pa nila naranasan. Ang pagkaing ito ay hindi lamang para sa kanilang pisikal na pangangailangan kundi may espiritwal na layunin din. Sa pagbibigay ng manna, itinuro ng Diyos sa mga Israelita na umasa sa Kanya para sa kanilang araw-araw na pangangailangan. Ang panahong ito ng pagsubok ay naglalayong patatagin ang kanilang pananampalataya at pagsunod, upang sila'y maging handa sa mga biyaya at responsibilidad ng Lupang Pangako.
Ang karanasan ng pagtanggap ng manna ay isang aral sa pagtitiwala. Pinapaalala nito sa mga Israelita na ang Diyos ang tunay na nagbibigay, kahit na tila mahirap ang kalagayan. Ang pag-asa sa Diyos ay naglalayong palalimin ang kanilang relasyon sa Kanya, na nag-uudyok ng pasasalamat at kababaang-loob. Ang pangunahing layunin ay upang matiyak na magiging maayos ang kanilang kalagayan sa hinaharap, habang natututo silang mamuhay ayon sa kalooban ng Diyos. Ang talatang ito ay naghihikayat sa mga mananampalataya ngayon na magtiwala sa kaloob ng Diyos at tingnan ang mga pagsubok bilang mga pagkakataon para sa paglago at paghahanda para sa mga darating na biyaya.
