Sina Sadrach, Mesach, at Abednego, tatlong opisyal na Hudyo sa Babilonya, ay inakusahan ng hindi pagsamba sa gintong estatwang itinayo ni Haring Nebuchadnezzar. Ang akusasyong ito ay dinala sa kaalaman ng hari ng ilang mga Chaldeo na marahil ay pinapagana ng inggit o galit sa mga Hudyo. Ang pagtanggi ng tatlong ito na sambahin ang estatwa ay isang malalim na pahayag ng kanilang matatag na pananampalataya sa Diyos. Pinili nilang igalang ang kanilang mga relihiyosong paniniwala kaysa sa utos ng hari, kahit na alam nila ang matinding mga kahihinatnan na maaaring kanilang harapin, kabilang ang kamatayan sa isang naglalagablab na hurno.
Ang kanilang mga aksyon ay nagbibigay-diin sa isang makapangyarihang mensahe tungkol sa kahalagahan ng pananampalataya at integridad. Sila ay nagsisilbing halimbawa ng katapangan na manatiling matatag sa sariling paniniwala, kahit na ang mga presyur mula sa lipunan o mga awtoridad ay humihiling ng kabaligtaran. Ang kwentong ito ay nagtuturo sa mga mananampalataya na dapat nilang hawakan ang kanilang pananampalataya, nagtitiwala sa kapangyarihan at soberanya ng Diyos, anuman ang mga hamon o banta na kanilang maaaring harapin. Isang paalala na ang tunay na pagsamba at katapatan ay para lamang sa Diyos, at ang espiritwal na integridad ay hindi dapat isakripisyo para sa kapangyarihang panlupa o kaligtasan.
